Zeszyt do informatyki: Stosowanie procedur i funkcji w językach

1. Programowanie zstępujące i wstępujące.
Programowanie zstępujące (projektowanie zstępujące, ang. top-down design) – rozwiązanie programistyczne polegające na zdefiniowaniu problemu ogólnego poprzez podzielenie na podproblemy, które są dzielone na jeszcze mniejsze podproblemy aż do rozwiązań oczywistych, łatwych do zapisania. Następnie złożenie z rozwiązań podproblemów niższego rzędu rozwiązań problemów wyższego rzędu aż do całkowitego rozwiązania problemu

Programowanie wstępujące - oznacza rozpoczęcie pracy z interfejsem, zaimportowanie go do modułu, a następnie, jeśli to konieczne, zmodyfikowanie go w edytorze interfejsów.
Poniższa ilustracja przedstawia to programowanie:

2. Zalety stosowania podprogramów - procedur i funkcji

Stosowanie procedur i funkcji umożliwia:

- dzielenie zadania na mniejsze części

- każda może być realizowana w oddzielnej procedurze lub funkcji.

-wprowadzenie porządku do programu

- zwiększenie jego czytelności i przejrzystości.

-łatwiejsze wyszukiwanie błędów i dokonywanie poprawek

- w procedurze lub w funkcji można zlokalizować błędy szybciej niż na długiej liście instrukcji programu głównego.

-programowanie zespołowe

- po uzgodnieniu postaci procedur lub funkcji każdy z członków zespołu może zająć się pracą się nad "swoimi" procedurami lub funkcjami. Zaletami programowania strukturalnego są szczególnie widoczne przy pisaniu dużych programów,rozwiązujących złożone problemy

3. Modele programowania:
- liniowe,
$a_1 x_1 + a_2 x_2 + \cdots + a_n x_n \geqslant \alpha$
$a_1 x_1 + a_2 x_2 + \cdots + a_n x_n \leqslant \alpha$
$a_1 x_1 + a_2 x_2 + \cdots + a_n x_n = \alpha$
- strukturalne - paradygmat programowania opierający się na podziale kodu źródłowego programu na procedury i hierarchicznie ułożone bloki z wykorzystaniem struktur kontrolnych w postaci instrukcji wyboru i pętli.
- modularne -